Franka Slothouber
Franka Slothouber: “Wanneer ik door de zoeker van de camera kijk, schep ik een heel andere, eigen wereld”
Wie wonen er allemaal op het Javaeiland? Wat trekt mensen om hier te wonen en te werken? Wie woonden er voor de huidige "nieuwbouw"? Wat beweegt hen hier te blijven wonen?
Op een van de warmste dagen van het jaar hebben Franka en Victor Budke voor het vraaggesprek bij haar thuis aan de Javakade afgesproken. Vanwege de schaduwrijke ligging was het binnen gelukkig niet te heet.
Zij vertelt over haar opgroeien in Heiloo en haar school in Bergen NH. Na haar middelbare school ging zij naar Amsterdam om de Sociale Academie te doen. Als afgestudeerd maatschappelijk werkster wist zij echter een ding zeker: dit was niet wat zij met haar werkzame leven wilde doen. Zij nam een jaar de tijd om uit te zoeken wat het dan wel moest worden en nam o.a. zang- en toneellessen.
Fotoredacteur bij ANP
Na dat jaar moest zij toch maar gaan solliciteren en kwam zij als assistent op de fotoredactie van het ANP (Algemeen Nederlands Persbureau) terecht. Na enkele jaren werd zij fotoredacteur. Dat is een zwaar beroep met wisselende werktijden en piketdiensten. Het werk bestond uit het op de voet volgen van het nieuws en daarop inspringen door fotografen op pad te sturen en hun foto’s te bekijken, te selecteren en aan te leveren aan de kranten. Vaak werkte zij twaalf uur per dag. Na vijfentwintig jaar hectiek in de journalistiek en meerdere burn-outs lekte er steeds meer energie bij haar weg. Uiteindelijk resulteerde dat in een volledige arbeidsongeschiktheid.
Van boerderijdieren naar vogels
Door te zoeken naar werk waar zij energie van zou krijgen in plaats van te verliezen kwam zij erachter dat het fotograferen van dieren haar heel goed lag. In eerste instantie waren dat boerderijdieren, zoals koeien, varkens en schapen. Door veel uren in de stal en de wei door te brengen kreeg zij oog voor de natuur in en rond de boerderij. Zij ontdekte dat niet alleen dieren maar vrijwel alles in de natuur haar energie kon geven.
“Wanneer ik door de zoeker van de camera kijk, verdwijnt alles en schep ik een heel andere, eigen wereld. De focus is dan totaal.”
Door haar gevoel voor beeldcompositie (de jaren bij het ANP wierpen hier onverwachte vruchten af) bleken anderen door haar foto’s geraakt te worden. Allengs verlegde zij haar focus naar weide- en watervogels. Haar lenzen werden langer en zij begon steeds verder buiten de boerderij te zoeken naar mooie onderwerpen. Eerst in Nederland en vervolgens ook daarbuiten, steeds verder weg.
De afgelopen jaren heeft Franka verschillende (internationale) prijzen gewonnen. In januari 2018 werd een van haar foto’s in de National Geographic gepubliceerd, een mooie bekroning op haar werk.
De poolgebieden
Twee keer is Franka naar Antarctica gereisd om pinguïns te fotograferen. Een derde en laatste keer volgt dit najaar, dan gaat zij met een ijsbreker met helikopters aan boord naar een plek waar keizerspinguïns broeden. Dan is het geld zo’n beetje op, want dit soort reizen is exorbitant duur. Spitsbergen en de ijsberen die daar leven, ook hoog op haar wensenlijstje, zullen daardoor vermoedelijk niet gaan lukken.
Natuur op het Java-eiland
Maar ook dichter bij huis is veel natuur te zien en te fotograferen. Het is een uitdaging om in en rond Amsterdam mooie natuurfoto’s te maken. Het afgelopen jaar is zij een nieuw project gestart: natuurfotografie op het Java-eiland. Want voor wie het wil zien is hier ontzettend veel te beleven. Zo telt zij in en boven het water van ons stadsdorp maar liefst 29 verschillende vogelsoorten. In de zomer keert ieder jaar de kolonie huiszwaluwen terug om te broeden onder de dakgoot van het oude huis aan het begin van de Verbindingsdam. En deze zomer ging een lang gekoesterde wens in vervulling: een paartje futen broedde recht tegenover haar huis op het autowiel dat bij woonschip de Morgenster langszij ligt. Franka mocht van bewoner Rob van Leeuwen op zijn dekschuit liggen om de jongen te fotograferen toen die net uit het ei waren gekomen. Een ander klein zijproject is het fotograferen van kademuurbloemen op het Java-eiland, een enorme verscheidenheid aan soorten waarvan zij de namen vaak niet weet maar die haar boeien door de kleuren die zo mooi afsteken tegen het donkere wateroppervlak.
Op vakantie op het Java-eiland
Voordat zij in 1998 op de Javakade terecht kwam, heeft Franka in Amsterdam op vijf andere adressen gewoond. Zij volgde de bouw van gebouw Bandung op voet en kwam hier dan regelmatig ‘op vakantie’, zo voelde het hier met al dat water en de schreeuwende meeuwen. Zij is hier vanaf de eerste dag gelukkig geweest. Het water verveelt nooit, het is licht en ruimtelijk en het uitzicht is nooit hetzelfde. Op het Java-eiland heeft Franka haar plek gevonden en zij hoopt hier nog lang te kunnen blijven wonen.
Tijdens het voorbereiden van dit vraaggesprek bezocht Victor de website van Franka (https://www.frankaslothouber.nl/). Daarop staan veel mooie en ontroerende foto’s. Bij dit artikel staan enkele foto’s die zij op en rond het Java-eiland maakte.
Vraag van Franka: weet iemand waar de visdiefjes broeden die je hier in de zomer altijd ziet vissen in de IJ-haven? Is het ergens op een van de daken hier in de omgeving? (Het antwoord kun je sturen naar Franka: info@frankaslothouber.nl) Ook andere tips zijn van harte welkom!
08.08.2018
